nereye baksam sensizlik aðlýyor ardýn sýra,
söz geçiremediðim kýrmýzý sönüverirken balkonumda.
utanýverip sermiyorum hasretliðini her akþam iplere.
yaðmur olup dökülüverirken çok uzaklardan gözlerime,
güller dikmiyorum artýk ümit topraðýmýn hecelerine.
hep biraz sonra deyip,
bekliyorum dört mevsim.
düþlerimi satýyorum hecelerin aynasýzlarýna.
geceleri düþüverirken ay ýþýðý pencereme,
kanatýyorum dizlerimi haberin olmadan sevginle.
büyürken gözbebeklerimde aþka ait ceninler,
elimde saçlarýný býrakan bir inilti duyuyorum.
aðlamalar güç bela yer veriyor sensizlik sirenlerine.
kazalar yapýyorum sensiz,
usanmadan vuslatsýz yarýnýmda.
ýskalanmýþ hayallerimin perde arkasý gülüþlerinde,
trenlerin imtiyazsýz vagonlarýný bir bir sayýyorum,
sen bir gün gelip de birinden inebilirsin diye.
beyaz sesinle eskitiyorum yarýnlarýmý,
eskitilmiþ günlerimi kanatarak üþümüþlüðümde.
bir þiir sayfasý daha çeviriyorum toprak kokusunda,
her þey seni hatýrlatýrken týn týn inlek yüreðimde,
olmadýk bir hayali çalýyorum yeþil gözlerinden.
gözlerini seviyorum sürmeli,
görmese bile sevdim seveli.
seni anlatýrken serçeler, sana uçuverirken turnalar,
ufkuna hýþýrtsý yetimliðin olan dalgalar dinletiyorum,
mavi bir dost bulman dileðiyle tutsak tuhaflýðýmdan.
güzel günlerin yarým kalmýþ sevinçlerini topluyorum,
bahçesinde gülüþlerini býraktýðýn sevgi þehirlerimden.
þarkýlarda, türkülerde arýyorum her defasýnda seni.
ince bir dal kýrýlýyor sesimin en titrek yanýnda,
ellerimi açýyorum, yüreðim güvercinlerini salýyor yüreðine,
limon kokusunda ucuz bir gömlek oluveriyor bedenim,
kalabalýk hasretliðini çekiverip þiirlerin mýsralarýna,
sadece seni düþünüyorum, eksik avuntularýn çýnar ululuðunda.