-Memlekete dair birkaç söz-
Bu savaþ bitmez mi?
Biter mi ki?
Savaþmayý isteyenler,
Sevmeyi bilmeyenler ise,
Bu savaþýn mimarlarý,
Savaþmayý bitirmiyorlar ise,
Neden bitsin ki!
Ceylanlar daðlarýnda zýplarken özgürce,
Daðý feryat ettiren mermiler bilir mi ki;
Ceylanlar ne ister ve bekler mermilerden baþka!
Anneler yazýn serin gecelerinde harlatýrken dam katlarýnda semaverin ateþini, çocuklarýnýn yüzlerinde þefkatli bir Hasankeyf yitikliðine þahittir çilekeþ gözleri…
Hep bir eksikle yaþarken kýsa denen uzun metrajlý dünya derdini, anlamsýz kavgalarýn arasýnda yýrtýk pankartlarýn deliþmen çýðlýklarýnda hürriyettir yaþamak istekleri…
Mermiler susmadýkça Uludaðlar ardýnda,
Hedefleri ceylan olan avcýlar tükenmez.
Yolda avcýlar bilmedikçe merhameti,
Pýnarlar su yerine kan olup akar her gece,
Mutluluðu tanýmlamakta zorlanýr direnler,
Bir demir yýðýnýn altýnda ezilircesine,
Nefesini verir Uludaðlarýn emaneti ovalarda.
Bin yýl uzak kalýnýr barýþýn o haylaz çocuðu ile koþup, oynamalara,
Bir hýnç dolar ki gözlere;
Oysa ekmek derdine düþmüþ her yüreðin istediði bu deðildir yaþamak adýna.
Hayat, gül kokulu kanaviçelerin kýrýk sandýðý olur hep böyle yamandýkça.
Sözleri kurþunlanmýþ yabancý dillerinde anlatamaz insanlar birbirlerine sevgiyi,
Dedikleri kadar olan vicdan müsveddeleri boyarken siyaha rengârenk gülüþleri.
Söylenmedik söz kalmamýþken limon katýlmýþ asitli sözlerinde büyüklere,
Daha çok insan ölecek, daha çok yuva yýkýlýverecek, yanýverecek baðrýnda,
Analar aðlayacak, analar güçlü durmak için aðlayacak defalarca.
O kadar okumuþ yazýverirken sulh adýna manþeti bol ekranlarda, sayfalarda,
Hâlâ neden çözümsüz kalýr bir avuç dertlinin gamý, þehidinin kaný, evladýnýn acýsý.
Susmaya alýþtýrýlmýþ ezberci zihinlerimizde kafa sallarken hep olmayacak þeylere,
Ütopyasý dahi delik deþilmiþ yaralarý bir daha deþmeye ne hacet, kime ne?
Öyle yer ki o karanlýk mecmua,
Yazýlýverenlerin hepsi kayýtsýz isyandýr kulaklara.
Ki bunlar bilindiði halde devam edilebiliyorsa;
Savaþmakla paralar kazanýlabiliyorsa,
Özgürlük niye ki avcýsý bol olana!
Þair, boþuna uðraþma!