Bir düþ uyandýrdý beni. Terledim aðladým, daha uyanýr uyanmaz. Kalk dedim oðlum kalk, yýka þu ýslak yüzlerini. Yýkadým ama olmadý. Hala içimde rüyamdan kalma bir sýkýntý vardý, Ve gittim pencereyi açtým hava almak için.. Sallanmaya baþladý, perdeler birdenbire baktým. Püfür, püfür bir yel esti girdi içeri dýþarýdan. Meltem pencerede karþýladý beni. Kýr çiçekleri koktu, sen koktun nerelerden dolaþýp geldiyse, Meltemden. Burnumda tüttün, bu sabah yine sen de... Yine bana özlettin kendini….
A.Yüksel Þanlý er 26 Temmuz 2011 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.