Hangi kent yaþamadý ki bu fýrtýnayý...
Nereye gitti de tufan kopmad ki...
Kaç kalleþ pusuda býraktý kefenini
ve kaç kaleþe karþý koymadý ki kalemi.
"Türk" deyince kara yer titrerdi,
"Ýslam" deyince mavi gök..!
Vurunca yumruðunu masaya,
Türk dünyasý kýyamda bulurdu kendini.
Kýzýl kefere hangi taþa sýðýndýysa,
Dile gelirdi her taþ, ar duyardý ihanetten.
Anlamý yiðitlikti Necdet’in
ve arzulanan bir iþin gerçekleþmesine
yaþana coþkuydu Sevinç.
Ne zaman kükremiþse kahramanca,
Coþku yaþamýþtýr Türk illeri.
Elleri dost, gözleri dost, dilleri dost aðabeyim.
Öyle acizim ki sana yazarken...
Tabutundan öptüðümde,
gözyaþlarýmý bulaþtrmaktan utandým
Seni saran al bayraða.
Hadi git...
Resulullah’ý ve Baþbuð’u bekletme.
k.t.