..............................Bu vatana bayrak olan þehitlerimize.
Ne zaman sustuysak, etrafýmýzý
Ýt sürüsü gibi sardýlar kurban.
Salya sala sala fýrsat kollayan
Ne kadar it varsa ürdüler kurban.
Güneþimiz gölge aldýðý zaman
Ay-yýldýz kedere daldýðý zaman
Bozkurt bir baþýna kaldýðý zaman
Alçakça sýrtýndan vurdular kurban.
Ensesinde ecel vatan haininin
Doðarken etmiþtir ölüm yeminin
Türk diye göklerde uçan Þahinin
Demir pençesini kýrdýlar kurban..!
Vatan ocaðýnda tutuþan hardýk
Düþmana kar boran, dosta bahardýk
Biz ki doruklarda esen rüzgardýk
Daðlardan zindana sürdüler kurban..!
Kim durur önünde koç yiðitlerin!?
Korkulu rüyasý daðda itlerin
Gökte bayraklaþan can þehitlerin
Kanýný topraða kardýlar kurban..!
Yiðitler ki, farký yoktu Hamza’dan
Gözünü sakýnmaz þerden, nizadan
Torlayýp soysuzu daðdan, yazýdan;
Ecel defterini dürdüler kurban..!
Parsel parsel eylediler vataný
Baþa tac ettiler vatan sataný
Tapudan silerek Türklük adýný
Böylece murada erdiler kurban.
k.t.