Ne bir el var tutacak,
Ne bir can var duyacak beni.
Dað gibi saðýr,
...taþ gibi duygusuz ve aðýr..!
Üzerime serpilen topraktan utanýyorum.
Utanýyorum ellerimi ýslatan kandan.
Yere mi düþmeliydim..!?
Neden gönderde deðilim..!?
Cansýz mý yatmalýydým.!?
Neden yýldýrým olup düþmedim
hanesine soysuzun.!?
Ateþ öbek öbek alçaðýn elinde
Ateþ yalým yalým canýmý sarar.
Onlar katilimle müzakerede iken,
ben; VATAN, VATAN..! demiþim neye yarar.
Tuttuðumu aldýlar elimden
Ruhumdan söktüler bir bir özümü
Ne Muhammed kaldý, ne Mehmet..!
Türk olmayanýn elinde
Türk’ün idam fermaný
Bir müzakere kaldý.
Ben hangi vatana "saðol" diyeyim!?
Hani vatan!?
Hani, "Ya Ýstiklal Ya Ölüm" diyen atam!?
YARILSIN KARA YER, ALSIN BENÝ
EYVAHLAR OLSUN KÝ SES VERENÝM YOK..!
k.t.