Sonuçta biter, Hiç bitmez sandýklarý enerji, Anlamak istemezler bir türlü bunu Ama birileri görür, anlatýrlar onu.
Anladýðý zaman olayý, O da anlar çok geç kaldýðýný, Olup biten birçok þeyin Kendisi yüzünden olduðunu.
Öyle bir bitiþ noktasýnda; Ýstediðin kadar hesap yap, Tüm mantýk ölçülerini zorla... Zorladýðýnla kalýrsýn olduðun yerde.
Görebilseydi tabiatýn mucizesini, Düþünseydi canlýlarýn nasýl ürediðini, Kurulu bir saat gibi iþlediðini her þeyin Kendi kuralýnda, yerli yerinde.
Dilsiz,düþüncesiz sandýðýmýz Nebatlar bile anladý da, Bir sen anlamadýn sen... insanoðlu... Doða karþýsýndaki güçsüzlüðünü.
O düzen var ya, kendi içinde korumalý Kendi düzeninde planlý, programlý Ýstediði zaman ürün ve de besin verir, Horlanýp, itilip kakýldýðýnda delirir.
Bela üstüne belalar yaðdýrýr bazen; Yine de anlamazlýktan gelir insan... Ýnsan bu; bazen garip, bazen harika Hep hýrsýndan bulur onu her bela.
Geliþmek için hýrsta gerekli, kararýnca. Ama insan denetimsiz, hep abartýr; Bu nedenle hep denetimde olmalýdýr En iyisi karýncayý kendine örnek almalýdýr.
KEMAL POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.