Dilimde keskin peþrevlerin yarasý Ýçimde bir yaman sükût ýslýk aðrýsý…
Ýçimde bir bel-ki vardý kýrdý bel-imi “ki” yazýyorum her cümle baþý ki… Koyu bir sis içinde Gam hecesiyle içimde bükülmüþ bir gül Diken diken batýyor gözlerime Ýçimde bir hýçkýrýk Göðsümü yarýlýyor Ýçimde avare bir ben Bilsen ne denli bensiz Ne denli cesaretsiz…
Ýçimde garip bir ses Hicran saati diyor Ýçimde sabahsýz bir gece Al voltaný git diyor Ýçimde bozuk bir pusula Yönümü þaþýrtýyor Ýçimde bir garip martý Sessiz sedasýz kanatsýz ama Nasýlsa denizsiz Nasýlda kimsesiz Ýçimde bir iç ses Ýçimde dünya cümle yankýsý Susacaðýmý bile bile Düþüyorum yelkensiz gemilere...
Ýçimde yatalak bir gözyaþý Sýzýlarý tavafta Ýçimde kýsa bir kibrit çöpü Cümleler hep o çöpü çekiyor Ýçimde buzdan gülücükler Yüreðimi kesiyor Ýçimde bir galip var sessiz sedasýz Galibiyet mahalsiz Yersiz yurtsuz kimsesiz ama Bir bilsen ne denli bensiz Ne denli benden habersiz…
Ýçimde bir þehir var yýkýk Can çekiþiyor sokak lambalarý Ýçimde bir galip var s/essiz Galibiyet mahalsiz Yersiz yurtsuz Kimsesiz ama Bir bilsen ne denli bensiz Ne denli sessiz Ne denli cesaretsiz…...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hazal Karadağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.