SÖNDÜRME DEN ATILAN/ İHANET ATEŞİ

Kurak kalmýþ yüreðime,
Hüzün; bulutlarýndan,
Yaðmurlar yaðdýrdým!...
Ýmkansýzdý; bir ot bile yeþermesi!

"Aþk" güneþiydi sanki!
Yüreðimde, açtý gözlerin!...
Hüzün, yaðmurlarý yaðdý.
Gözlerin, güneþ oldu...

Ýmkansýzdý, dedim ya!...
Bir, ot bile yeþermesi...
Oysa; aþkýna þiirler yeþerdi,
Gönlümde!...

Tohumlar, biriktirdim,
Sevgiye dair,
Bir yürek dolusu!...
Yýllara serptim,
Seninle, geçireceðimiz!

Ormanlarýmýz, olacaktý!
Sevgi adýna...
Yürekten, taþacaktý!
Yýlarca, yaþayacaktý!

Fidanlar büyüttüm;
Yüreðimde!..
Umut ve güven dolu...
Hayallerimiz de, bir ömür boyu,
"Mutluluk" üretmiþtik, seninle,
Hani!...

Bir anlýk, dalgýnlýk mýydý?
Elinden; söndürmeden attýðýn,
O, ihanet ateþi!...

Koskoca, bir ormaný,
Tazecik; fidanlarý
Umut dolu; canlarý
Yaktý küle döndürdü!...

V.Kayra

Sosyal Medyada Paylaşın: