AĞLA GÖKYÜZÜ/ BENİM İÇİNDE AĞLA

Yine, yaðmur yaðacak bu gün.
Kapkara bulutlar geçiyor!
Arada þimþekler çakýyor!
Güneþin ýþýklarý; göz kýrpar gibi,
Bulutlarýn ardýndan, gülümsüyor.

Karanlýk bulutlar ,kapatýyor güneþi,
Gökyüzü, sanki hýçkýrarak aðlýyor!
Aðla gökyüzü! Benim için de aðla!
Ben; kaybettim gözyaþlarýmý
Sen aðla!...

Açýk kalmýþ pencerem,
Yaðmur, yüzüme de vuruyor.
Bahçe de ki limon aðacýnýn,
Çiçeklerinin kokusu,
Biraz mutluluk veriyor.

Aðla gökyüzü! aðla rahatla!...
Akýt; bütün bulutlarýn,
Hüzünlerini yeryüzüne,
Aðla! Benim aðlayamadýklarýma,
Sen aðla!...

Senin aðlaman ile kavuþacak toprak,
Kurumuþ baðrýnda ýslaklýða.
Senin aðlaman da, faydalý yeryüzüne
Sen, aðlamazsan nasýl yeþerecek toprak?
Aðla ki yeþersin, otlar, aðaçlar, çiçekler!

Oysa, ben; aðlayabilsem bile,
Faydasý yok hiç bir þeye!...
Ne gidenler gelir geriye!
Ne de; acýlar silinir ömür de...

V.Kayra
Sosyal Medyada Paylaşın: