KELEBEKLER SESSİZ ÖLÜR

Avuçlarýmda
güvercin ürkeði bakýþlarýný gizlemiþtim
-senden habersiz -
ve titrek kanatlý kelebek gülüþleri saklýydý
ceplerimde.
Ýzmir mahzun ve suskun uðurlarken seni…

Gecedeyim þimdi . Aðýr iþçiliðinde sevdanýn …
Karalar baðlayýp geceyle
Soðuk bir nehir gibi akmadayýz sabaha….

Tutunup göçmen düþlerin kanadýna
Ruhum

Ve göðün mavi dalgalarýna bata çýka
Ýnadýna
Koþuyor þehrine



/ Ve sevdam , hep dikine akar nehir yataklarý boyunca

Ve ben hep içime kazdým çukurlarý. Hep elime bastým tahta saplý býçaðýný özleminin.

Damlayan öfkemi seyrederken haþince mýsralarda…/



Þimdi yüzüme kapanan kapýlarýn
ardýnda


Þimdi
Hatýralarýn solgunlaþan yüzünde seni silmeye
Aþktan sürgün edilmiþ
Lanetli bu þairin
Gücü yetmiyor

Ne de gücü yetebilir
/Gözlerinin deðdiði bu satýrlar
Senden fazla deðilken ve asla elimi tutuðun o ilk andan güzel deðilken kelimeler/
Sesini yeniden çizmeye þiirin tuvaline..


Ve ben seni bir düþte buldum
Bir geçekte kaybettim sevgili.

Biliyorum
Bir daha gün muþtularý getirmeyecek
penceremden sýzan düþ cývýltýlarý

Bir daha seninle yürünmeyecek o sokaklarda
Hatýralarda eskiyecek Ýzmir’e düþen siluetin…


Yokuðun çok acýtsa da
Devrilse de daðlar üstüne þairin
Dediðin gibi hayat devam eder


Sen yeni bir sabaha uyanýrsýn
Çocuklar doðar bir yerlerde
Çiçekler açar saçlarýnda topraðýn

Vurur hayatýn nabzý gürültüyle
Yokluðunla bedbaht bu þehirde de


Sabah olur / akþam olur /dakikalar yürür/ yýllar yürür
Her þey akýþýnda…
……yalnýzca

içimde bir sýzý ...

Kelebekler sessiz ölür …




glccbrn



Sosyal Medyada Paylaşın: