sýzlanýrken ayaküstü sayýklamalar
birkaç satýrlarda biz neyiz biliyor musun
yankýlarýmýzda birbirimize yýkýlan enkaz
umut ve korku gibi iki yürek
kim görür sessiz duvarlarda izlerimizi
kim konuþur bizi içimizden
olmazsak sen ve ben
herþey mümkünken
sabahlardaki açýklarda devam edelim yola
ne olacak geçip gitsin kýymýk gibi kaybettiklerimiz
bak ýslak kanlarý üzerinde düþsüzlerin
çarp avuç avuç suyu yüzüne
kimbilir kaç avcý daha gelecek
kýþtan yazdan
sevincimize
düðümlüyelim umudun kelimelerini toplayarak boyunlarýna
hem aydýnlýða
hem de ay’a kýrbaçlanýrken þehrim
böyle sevmeler taþýdým yüreðimde
çýkardým aþklarýn kurþunlarýný ciðerimden
yüz sürdüm ýlýk nefesinden tenime
dur gitme
bize keder yakýþmaz
haykýramazsýn bensiz bir güle
ah gülüm
kudurmuþ yankýlarým
kaç baharlar büyüttü sana
gelsen
koþarak bahçemden
kapýna yýkýlýr
tiril tiril karanfillerim
bu gece biraz küçüktüler
sula topraðýmý
yoksul günlerin uðultusundayým