Bir akþamdý, Nisan’dý... Fýrtýna tarýyordu saçlarýmýzý, Çantamýzda umut tohumlarý, Ay kangren uykusunda, Görünmüyor hiçbir patika. Ahh bir cigara içseydik, Be Hasan çavuþ... Mavzerin soðuk namlusunda, Ve göðün göðsün, göðsüne üfleseydik... Ahh sað salim dönebilseydik be kýþlaya Gene mektuplar yazsaydýk, Dem vursaydýk þafaktan, Dem vursaydýk ayrýlýktan yana. Dönseydik de; Gene en fazla biz tutsaydýk, Üç beþ nöbetlerini... Dönseydik de; Takvimlere inad, Birer birer koparsaydýk geceleri. Dönseydik de; Özlemin can damarýna Söyleseydik türkülerimizi Dönseydik de; Hatýra defterlerine, En hüzzam yazýlarý yazsaydýk... Zaman; savaþmak zamaný derdi Anam, Oðul derdi; ölünecekse; öleceksin!!! Eller ölürken sen sað dönersen Sen benden deðilsin!!! Ana ölemedim ... Ölemedim baðýþla... Ama ölen yiðitler gördüm, Gömülen fidanlar topraða...
Anacýðým... Yaralýydý hayatlar, Hayatlar paramparça . Zenginler bedel verdi; Ben can bu daðlarda... Gece en zemheri ; Gece en serseri, Gece... En zulmetli anýný yaþýyordu, Ziyasýný bile gizliyordu ay Ve ... Hasan Çavuþun ayaðýnda , Patlýyordu mayýnlar. Zalim rüzgar ahkam kesmekte... Poyraz mayýn sesini bestelemekte Oysa... Her taþýn altýnda yýlan , Her taþýn altýnda Azrail... Her kaya katildi bize... Kimse bilmez ki ölüm nerden gelir. Nerde piþiyor þahadetin þerbeti... Oysa... Söz vermiþtin hani... Birlikte geldik; birlikte dönecektik Söylesene... Konuþsana... Bir çift postal içinde ayaðýn kaldý bana hatýra... Oysa... Ne pusulardan çýkmýþtýk, Kaç þerefsizi,Cehennemin, Çukurlarýna atmýþtýk. Hani sözlerin Hasan çavuþ... Ölmeyeciz Engin’im, Yenilmeyeceðiz biz bunlara demiþtin. Ben buradayým Hasan çavuþ; sen sen nerdesin ? Ben ne derim þimdi Anana, Al bayraklý tabutunun ardýnda. Kalk!!! Þimdi zamanýmý Azrail’le gitmenin Kalk!!! Daha bitmedi bu savaþ, Kalk!!! Silinsin gözümdeki yaþ... Kalk!!! Býrakýp gitme beni yapayalnýz... Kalk!!! Özlemin yangýn yeri yüreðimin... Kalk!!! Göster dadaþýn vefasýný... Kalk!!! Kanatma yaralarýmý... Þimdi... Þimdi ben kiminle tutayým üç beþ nöbetlerini Kim söyler bana Erzurum’lu "sarý gelin"in ezgisini. Kim menemen yapar, Kim acýlarýmý sarar, Kim beni senin kadar anlar. Kim vücudumda; þah damarým gibi atar. Oysa mektubunu ben yazmýþtým, Sen severdin el yazýmý Anacýðým...diye baþlamýþtým. -Ellerinden öpmüþüm nasýlsýn, iyi misin? -Sakýn ha!!! -Sen canýný sýkmayasýn. -Üç ay sonra yanýndayým. -Üç ay sonra ,üç ay sonra Anne. -Selam söyle Elif’ime; -Þafaðý doksanmýþ de... -Hep seni düþünüyormuþ de... -Resmini koynunda taþýyormuþ de... Bir de resmi zarfýn arasýnda, Resimde bir kaya, Kayada köz karasýyla yazýlmýþ bir yazý, Bu günde ölmedim Anne yazmakta Yazýk ki; Cenazesine; postacý bu mektubu, Salýna salýna taþýmakta. Bu günde ölmedim Anne diyen Hasan’ýn Ulu Camiide selasý verilmekte... Erzurumlu Fatma oðlu Hasan öldü denmekte, Oysa imam ne kolay söylemekte...
Ey Hasan çavuþumun vefakar Anasý Þu avucumdaki; bir avuç kan, Doðurduðun o yiðidin kanýdýr. Ne olur onu benden alma; Bu ondan bana son hatýradýr. Anacýðým sil göz yaþlarýný Þehit Anasý hiç aðlar mý? Hiç karalar baðlar mý? Dik dur; þimdi haberlerden; Seni izliyor serserinin tohumlarý... Bir Hasan deðil; bin Hasaným feda olsun de!!! Bak ben aðlýyor muyum... Beni de oðlun kabul et Hasaným diye sarýlýver Haydi... Sil ne olur gözlerini, Zaten zor tutuyorum ben kendimi, Yeter ne olur daðlama ciðerimi. Oðlun diri Rab katýnda, Þimdi geziyordur; ana ,cennetin yamaçlarýnda Þimdi... Peygamberle diz dize, Peygamberle göz göze... Aðlama; Ne olursun sarýlýp tabuta, Sevindirme piç torunlarýný...
Al kara toprak,al... Bu benim sana emanetimdir. Þunu bil ki; Emanetim þehittir. Ýyi saklayasýn koynunda Üzmeyesin sakýn!!! Ýsrafilin borusunda geri alýrým emanetimi, Ve sýrtýmda getireceðim onu mahþere,
Söz verdin; tutamadýn sözünü Ama beni tutacak sanma Bende bir gün geleceðim bir Azrail kanadýnda, Bir Azrail kanadýnda yanýna.
Engin Badem Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.