SENİ KİMLER ALDI (İSTANBUL)

Taþý, topraðý altýndý bu þehrin
Yedi tepesi de büyüleyici ve nezih
Taksim, Beþiktaþ, Kadýköy Ýskelesi
Vuslat yeri her pazar sevgililerin.
Bazen de Bebek
Boðazýn masmavi akýntýsýna mý vurulursun
Rüzgarda savrulan altýn sarýsý saçlara mý tutulursun...
Ýstanbul, Ýstanbul...
Düne kadar mutluluklarýn ev sahibi.
Milyonlarca çifte kumrunun yanýnda
Hiçbir sevgiyi kapýsýndan geri çevirmeyen
Tüm aþklara kollarýný açan misafirperver þehir!
...Bugün deðiþen neydi?
Boþ ellerimle, tek tabanca havaný solumam mýydý
Seni tanýyamamamýn sebebi?
En kalabalýk, en deli dolu, en koca halin gitmiþ
Terkedilmiþ, varoþ bir mahalleye dönmüþsün.
Artýk Ýstiklal’e de çýkmýyorum
O en her vagonu týka basa bu uzun tren
Yalnýzlarý oynuyordu, sessiz, boþ, bomboþ
Bende makinist olmalýydým
Yoksa neydi bu kimsesizlikte olmama neden?
Fakat bu þehrin her köþesi aynýydý sanki
Kadýköy Ýskelesi’ ndeki þaþýrtýcý matemdi
Þimdi zihnimde bir þeyler uyandýran
Vapurda martýlara simit atan kumrular
Kýz Kulesi’nin büyüsüne kapýlanlar
Neredeydi Boðaz’ da aþka tutulan balýkçý tekneleri?
Ah Ýstanbul;
Seni kimler aldý,
Kimler yaþýyordu seni..?
Bu zor þehrin tutmamýþ bu kývamý
Tadý tuzu olmayan, acý veren bu hali
Ýçimde bir ürperti uyandýrýyor,
Bir gerçeði, bir uyanýþý yüzüme vuruyordu
"Günaydýn" dercesine...!
Artýk yüzleþme vaktinin geldiði açýktý
Ýstanbul’ un böyle iki yüzlü olamayacaðý gibi.
Bu gerçekle yüzleþmek istemesem de
Düþenebildiðim her an
Þunun farkýna varýyordum:
O’nsuz Ýstanbul’ u
Tanýyamýyorum...

-Halis ÝPEK-
Sosyal Medyada Paylaşın: