BU KÖTÜ HASTALIK

Bu kötü hastalýk artýk aðýr geliyordu.
Belki bedenen dayanacak güçteydim,
Ama ruhen bitmiþtim artýk.
Yokmuþum gibi hissettiðim de oluyordu.
Odamdan çýkamaz olmuþ,
Yalnýzlýðý kabullenmiþtim.
Eski bir radyodan baþka,
Hiçbir þey yoktu bu dört duvar arasýnda
Ýlgilenebileceðim.
Oysa bugünlerde,
Nedenini bilmediðim bir þekilde radyomu da açamýyordum.
Sabahlarý yedide baþlayan bir eðlence programý vardý,
Beni tekrar tekrar yaþama baðlayan,
Hala güçlü olduðumu hatýrlatan.
Bir eðlence programý olmasý deðildi tabi,
Beni her sabah hasta yataðýmdan kaldýran.
Eðlenecek bir halim mi kalmýþtý,
Benim farkýnda olmadýðým.
Radyodaki kadýnýn o genç ve güzel sesiydi,
Uyanýr uyanmaz bir bardak suyla aldýðým
Ýlaç misali..
O tatlý sesi bir sonraki yayýna kadar kulaðýmda çýnlýyor,
Bense sadece hayal edebiliyor,
Hayal etmekle yetiniyordum.
Ruhuma iþleyen bu güzel sesi,
Okuduðum öykülerdeki karakterlere uyarlýyordum.
Ve en çok da çocukken okuduðum Kül Kedisi’ne yakýþtýrýyor,
Radyonun öbür ucunda Kül Kedisi varmýþ gibi dinliyordum.
Hatta buna inanamaya baþlamýþtým son zamanlarda.
Bu halim,
Bir gerçeði de ortaya çýkarýr cinstendi,
Yüzleþmek istemediðim.
Ama kendime bunu sormadan, düþünmeden de yapamýyordum..
Yoksa ben bu yüzden mi son zamanlarda radyomu açamýyordum?
Meðer bu hastalýk, dedikleri gibi
Pek kötü, pek kahpeymiþ!
Ýnsanýn vücudunu sarýp sarmalar,
Ancak asýl insanýn zihninde büyür,
Ýnsanýn kendi kendini ölüme götürmesini saðlarmýþ,
Ben suçsuzum misali..
Doðru diyorlarmýþ öyleyse;
Tamamen duygusalmýþ aslýnda!
En büyük silahý,
Ýnsaný ruhen bir çýkmaza sürüklemek,
Ve diðerlerinden farklý olduðuna inandýrýp,
Yaþama ümidini ele geçirmekmiþ aslýnda!
Kurbanlarý, kendini çevresindekilere yakýþtýramaz olur,
Hapis hayatý yaþarmýþ dört duvar arasýnda!
Meðer bende bu yüzden
Açamaz olmuþtum radyomu son zamanlarda!..
Ben o sesi,
Uzun, altýn sarýsý, sýrma gibi saçlarý olan
Genç bir kadýnda hayal etmiþtim.
Acaba mý diye düþünüyorum þimdi..
Gelmiþti, bu gerçekle yüzleþme vakti!
Yoksa bende bu yüzden mi açamýyordum radyomu?
Evet..
Sanki, bende bu genç kadýný yakýþtýramamýþtým kendime!
Çünkü bu kötü hastalýk,
Önce saçlarýmý, sonra da kaþlarýmý almýþtý,
Çýrýlçýplak ortada býrakýrcasýna
Sert geçen bir güz misali.
-Halis ÝPEK-
Sosyal Medyada Paylaşın: