GÖZLERİMİ AÇMAYACAĞIM
gözlerimi kapatýp düþünüyorum seni;
sen , karanlýðý seversin.
karanlýklarda daha güzel oluyor dudaklarýn,
ve yanaklarým daha bir ýslak...
bir deniz kenarýnda gözlerini seyretmeyi,
bir martýda seni bulmayý,
ve seni aramayý her kokuda...
gözlerimi kapatýnca seni görüyorum!
ve ben seni her gördüðümde,
bambaþka bir þehir;
bambaþka bir þehir kurulur denizlerde!
sokaklarý yanaklarýndýr,
insanlarý saçlarýn...
ve ben o þehrin sokaklarýnda geziyorum,
yanaklarýn ýslanýyor sokaklarda;
ben gözlerimi kapatýnca!
seviþmelere susayan bir akþam görünce,
gözlerim düþer önüme benim.
ben üþüyünce gözlerimi kapatýrým,
kurulan þehir koynuma yorgan gibi çekilir.
yanaklarýn kulaklarýna varana kadar kýrmýzýdýr,
o þehir sular altýnda;
ben gözlerimi açmayacaðým!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.