Ben senle büyürüm Senle var olurum Varlýðýný esirgeme benden Ben sensiz bir hiç olurum Bir hiçe dönerse ruhum Yokluðunun ayazýnda Yalnýzlýktan ölürüm!..
Rüzgara emanet etme beni Ben rüzgarýn önünde Fiske fiske toz olurum Üzümsüz bir asmanýn yapraðýnda Bir damla çið olurum Aþk deryasýndan uzaklaþýrsam Susuzluktan çöl olurum!..
Deryalar soður, buz olur Ben buzullarýn koynunda Güneþe hasret gölge olurum Düþlerim perdelenir Güneþ geç doðar Ben karanlýkta korkudan ölürüm!..
Bu dünya yalan Aldanma güler yüzüne Yatsýya kadar taþýr insaný Her þeyi erteler, yarýna býrakýr ömrü Yarýnlar meçhule kalýr Meçhulde gündüz yok, gece çok Soðuk bakar lambalar Ben gölgede alaca olurum!..
Yüreðime acý ekme Acýyla yaþýttýr yalnýzlýklar Yalnýz kalýrsam çoðalýr suskunluklar Sonbahar olur, erken gelir ölüm Ben sensizlikten ölürüm!..
Rukiye Çelik ANKARA/17 Temmuz 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.