KANIYOR SENSİZLİĞİM

Okþayarak getirirdin teneke kutularda
dokunun derdin kolonya neymiþ
dokunurduk hafiften
kokular yayýlýrdý, aðýr eylül akþamlarýna

Beslemesin diye anneler:
çocuklarýn postallarda büyütülüp
kanlarýnýn, zor aðacýna vuran
þafak rüzgârlarýnda kurutulduðu günlerdi

Kururdu kaným
düþünemezdim, fesleðenleri ellerinin
dokunduðu yerden öpmenin deðerini

Göndermek istemezdin bilirdim
korkularýndý sokak, yitirdiðin güvendi
ne zaman gidecek olsam
kýsýk ateþlerde, uzun çaylar demlerdin

1 Mayýs sabahý þimdi
bayramlýk simlerini salýyor güneþ
humuslaþan kentin sokaklarýna

Yürüyoruz... üniversite, fabrika
biraz zamana sildirmiþ
yaðmura yýkatmýþ biraz dipçik izini
yakasýnda rozet gibi panzer gölgesi

Uzatýyorum elimi resmine
acýyor tenim
özlemin törpü tinimde kanýyor sensizliðim

Ali Rýza Kars


Sosyal Medyada Paylaşın: