Öpüşerek Geçelim Bu Akşam Uçurumdan

Gün dönüyor nihan!
gün dönüyor
tepeye dikilmiþ güneþ
düþündürüyor

bir zamaný paylaþtýk
soluk soluða
ya þimdi
her þey
karlý bir cam ardýnda

Tut tutabilirsen
daha dün yaþadýklarýný
çaðýr getirebilirsen
seni terk eden soluðunu

Gün dönüyor Nihan!
gün dönüyor
mekâný yüklenmiþ zaman
bizi de götürüyor

Çiçek büyütmüyorum artýk
kuþ beslemiyorum
toprak kokusuna yollar
gün eðimine
bir iz daha býrakýyorum
bir iz daha dizlerimle

Gün dönüyor Nihan!
gün dönüyor
yakýp geçen günlerden
teselli bir þelâle
saçlarýn süzülüyor

Gezgin bir siluet gibi
düzensiz yüzüyor bulutlar
tekler yönsüz yürüyor

Kimse
ne kimseyi kurtarabildi
ne geçmiþi
kim bilir
belki de aþk deðildi bu
cemresiz topraðýn tükeniþiydi

Alýþkanlýklarýmý kaldýrýyorum
aðýr aðýr
anýlarýn rafýna
anýlar... Nihan!
anýlar...
hâlâ ellerinin sýcaklýðýnda

Bir kör kurþundur bazen
alýp götüren
bir kör kurþun gibi söz
bir ömrü mezada veren

O doðru bakýþ
bir beklenti þimdi
bir beklenti
baharýn ve düþlerin on ikisinden

Belki de budur aþk Nihan!
aþk budur zahir
vurulurken
sevgilinin saçlarýný okþayan

Niobe’nin kýzlarý da
taþ olmuþ diyorlar
Ana Tanrýça da
duydun mu Nihan!
bir hüzün gibi duruyormuþ
elleri
hasretmiþ okþanmaya

Yapma öyle Nihan!
çekip durma canýmdan
seni senden kurtarmayý
neden düþleyeyim ki

Sen
kendin çýk Nihan!
sadece kendinle çýk
dilek þartlarda yaþamaktan
gel þimdiki zamana
yoku yaþamasýn an
öpüþerek geçelim bu akþam uçurumdan


Ali Rýza Kars

Sosyal Medyada Paylaşın: