Ne dededen kalma
Eski bir konak
Cumbasýnda rengarenk
Çiçekler
Ne birkaç katlý, panjurlu
Bahçesinde ulu bir aðaç!
Kimi zaman kiralýk toprak damlý,
Kimi zaman
- Allah devlete zeval vermesin-
Ýki odalý bir lojman;
Ha sobalý, ha kaloriferli ne fark eder!
Ama
-öyle ya da böyle-
Ana rahminden sonra
Belki de kendimi güvende
Bildiðim tek yer:
Babamýn evi.
II
Aradan onca yýl geçse de
Her birimiz ayrý ayrý yerlerde
Ayrý ayrý evler olsak da
Babamýn evi,
Hep ayný;
Çocukluktan gelen
Bir i mge,
Çok tanýdýk bir melodinin
Týnýsý gibi kulaklarýmda
Neredeyse tadý damaðýmda.
05 Temmuz 2011/ Dikili
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
TÜRKÇEM ARPAÇAY METHİYE İnsanlık Dünya Hâli Bedevi Ateşi Garip ömrüm İbrahim Ellerim Babamın Evi