“Ýlacýný almayý unutma Ýbrahim”
Büyüdün
Büyüdün de;
Baþýn göðe mi erdi Ýbrahim?
Büyürsen adam yerine koyarlar
Sanýyordun;
Ýþin olur, eþin olur, cebin para dolar.
Oldu da;
Baþýn göðe mi erdi Ýbrahim?
Yazlara hasret mevsimlerde yaþadýn
Kar altýnda kardelen arayan
Gözlerle baktýn yarýna
Çocukluktan ilk gençliðe
Kurtuluþ günlerinde:
“Serhat ilçemiz…..,” diye baþlayan nutuklarda
Sen de sýnýrýnda kalmadýn mý hayatýn?
“Hayat Bilgisi” kitabýydý en önemli arkadaþýn,
insanlýðýn mezurasý
-ister o baþtan ölç, ister bu baþtan-
Medeni hayat,
Ýyi ahlaklý olmak,
Erdem, saygý, haysiyet…
Say buldun,
Buldun da ne oldu?
Baþýn göðe mi erdi Ýbrahim?
Demedi deme:
“Ýlacýný almayý unutma Ýbrahim!”
21 Mart 2010/ Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
TÜRKÇEM ARPAÇAY METHİYE Dünya Hâli İnsanlık Bedevi Ateşi Garip ömrüm İbrahim Ellerim Babamın Evi