ANKA KUŞUNUN VEDASI
anne kucaðýnda
yüzü geç okþanmýþ çocuktum
bir kuþ cývýltýsý taktýðýnda saçlarýma,
ve bir imbatla nefes olup dolduðunda
tükenen ciðerlerime….
/o, sokak lambalarýna astýðým þair cesetlerinin isa’sý
þiirlerimin imkansýz güzellikte mýsrasý
acýyan ömrümün sokaklarýnýn israsýydý…/
yokluðunda
kan kaybýndan ölmekte bir hasta
siren sesleri ve dualar
yokluðunda bir koma hali…
an durmuþ gözümün bebeðinde
bir ruh sancýsý göðüs kafesimde
ten gömleðini yýrtan bir acý yokluðunda …
terk edilmiþ þehirler de ölürmüþ
þangýr þungur camlarý
patlayýp inerken yere…
ardýna bakmadan gidilince
kururmuþ saksýda sardunyalar
fesleðen
ve güller
sevilmeyen þehirler de ölürmüþ
kan kaybýndan
týpký
insanlar gibi…
kapýlar, kaynamýþ menteþeleri ile
mahzun bakarken sokaða
ve süpürülmemiþ bahçe
çürümüþ yaprak kokusu
ve akþam
ve örümcek aðý gerili gözleriyle odalar
mahzunca seyredermiþ
yoldan gelmeyeni, geçmeyeni…
bulutlar bile
geçmeyecek kadar göklerinden
býçak ucu kanatýcýlýðýnda
tozla kaplý verandalarda
tarih öncesi böcekleri
týrtýklarken
yaþlý kanepenin kadifesini
uykusuz aynalarmýþ sakin odalarda
tanýðý mutlu günlerin:
bir gülüþün…
beni kimse böyle öpmedi diyen bir sevgilinin…
öpülesi gözlerin tanýðý…
susuz, aç belki
ama asla umutsuz deðilmiþ
insan dolu odalar…
sevilmeyen evler de ölürmüþ
kan kaybýndan
týpký
insanlar gibi…
dere gibi akýnca zaman, saatler tanýk yaþananlara…
inkara
kurban edilemeyecek kadar
gerçek…
soður küller
sönünce ocaklar
rüzgar savurur külünü gözbebeklerine
yüzümdeki þýmarýk ýslaklýk
ellerinin yokluðundandýr
sileni olmazsa gözyaþýný
yýkýlmasý muhtemeldir duvarlarýn/ sevgisizlikten…
þimdi þehir ,
aðýr yaralý…
þehir susmuþ…
þehir lal…
sesler susmuþ
vapur ve tren düdükleri
satýcý sesleri
çocuk cývýltýlarý susmuþ…
yokluðunda
açan çiçeklerin sesi
dallara kur yapan rüzgar
düþen damlanýn çýkardýðý gürültü kaldýrýmda
susmuþ…
martý çýðlýðý
deniz kýpýrtýsý
telefon melodisi
ahizeyi yerine koyduðunda gelen týk sesi
susmuþ…
çalýnmayan saz ölürmüþ kahrýndan
infazýnda duygularýn notalar…
sevgilim
terk edilmiþ þehirler ölür
bacalarýndan aðarken ruhlarý göðe
çevrilince unutuþun namlularý beynine
þairler de vurulur düþlerinden
yaralý bir Anka gibi düþer…
ellerine
avuçlarýnda ….ölü bir Anka kuþu yüreðim…
glccbrn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.