Gecenin gizinden içeri sýzdý
Kimsesizliðin engellenemez yalnýzlýðý
Elimde ki kalem sessizce bana baktý
Dilaltýnda kalmýþ sözcükler yazýlmak istemiyordu
Parmaklarýmý engelliyordu veda sözleri
Bazý kelimeler bizimle yaþlansa da
Koynunda buruþturduðun kâðýtta kalýyorlardý
Býçak açmýyordu aðzýný kalemin
Kekeme bir þiir anlatamýyordu macerasýný
Duru kalýyordu mürekkebin suyu
Bana darýlmýþtý i mgeler
Mecazlar taþýyamýyordu þiirin ruhunu
Gülün rengi sadece kýrmýzýydý
Benzemiyordu rengine hiçbir dudaðýn
Ve aþk anlamýný yitirmiþti
Zaferle bakýyordu alýþkanlýðýn gözleri
Geceye hâkimdi
Kimsenin dillendiremediði sessiz bir kimsesizlik
Yüreðimi soðuk bir býçakla deliyordu
Çýð altýnda kalmýþ aþkýn çaresizliði
Kulaklarýmda izi kalýyordu
Ýki dudaktan çýkmýþ karþýlýklý sözlerin
Bilirim kuþlar uçarken yaþarlar
Þairler yazarken
Tetiði çektiðin anda öldürmez ayrýlýk
Yavaþ yavaþ gelir hedefini bulur
Ayrýlýðýn ustasý yoktur
Hep çýrak kalýnýr
Yazýp anýlarý ak bir kâðýda
Zordur geçmiþin üstünü karalamak
Ve canýnýn gizlisinde ne sakladýysan
Okunduðunu duymak duygusuz dudaklarda
Ve izlemek timsah gözyaþlarýný
Riyakâr suratlarda
Baþka zamanlarýn harmanýný savurmuþsan
Yeni hasatlara kuþkuyla bakarsýn
Emekle derinleþtirdiysen yaþanmýþlýk kuyusunu
Bir delinin ipiyle çekemezsin suyunu
Ayaklarýnda yýllarýn çamuru varken
Paçalarýný sývasan ne olur dereyi geçerken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.