Hep Bir Farkla

Hep bir farkla
acý sessizliðimize inanmalarýmýz var
sözlerin anne gülüþleri
titrek uyumlarýn babacan þefkatleri
deliþmen bir arzu adýmlarýmýn önünde
dur, gitme, biraz daha kal yanýmda

farketmez deðil mi
nasýl olsa yýldýrýmlar hep birini öldürecek
ve bulutlar aðlayacak ardýndan saatlerce
bir asker fiþeðinde kurþun yiyecek aþk
bütün sarýlmalar donuverecek ince elbiselerinde
madalyonu düþmüþ akýmlarýn getto sokaklarýnda
baðýrmayacak nasýl olsa benim gibi baþkasý
seviyordum diye böylesine

hep bir farkla sevdiðim
duygusuz evlerimizin üstünde
kýraðý düþecek ya aðustos öncesi
dans edecek olmayacak adam gibi
ellerimde titrek þarkýlarýmýn heceleri
bir eksik kalacak hep, yalnýz bir eksik
kontes sürpüntüsü dizlerini yakacak þehirde
astarý kalmayacak yakarýþlarýmýzýn dilimizce
barýþý noksan tüketecek bedenlerimizi ayrýlýk
susmalar beli sayýlacak suçlarýmýz adýna
kederlerimizin en afilisi soyunacak yarýnlardan
gece, yine sabah olmaya gebe kalacak þeytan týrnaðýnda
bir rüya olacak sözlerim, bir küçük kýz çaðýracak yüreðim
sözlerimin tam ortasýndan kendini bulacaksýn yeniden
rolünü iyi beceren bir star kadar olmayacak belki ama
sana yeniden söyleceðim

hep bir farkla pembe masumiyetinde
seviyorum seni diye