Önce Nefsime...
Þuûrsuz yoðrulmadý insanlarýn hamuru,
Kalbin g/özü bozuksa hikmeti görmez evet!
Duasýz d/il semtine yaðmaz þükür yaðmuru,
Baþý göðse eðmeye izin vermezse mâbet!
Þeytana hizmet ile dünyada þan yürümez
Þiârsýz hedeflere atlar rahvan yürümez
Eþgâli bozuk gençler modanýn iþgâlinde!
Günâh için kiraya verilmiþtir her âný
Vücudu palazlanmýþ, azmi mevta hâlinde
Elindeki içkiyle k(b)arýþtýðýnda kaný
Elden utanmayanýn yüzüne kan yürümez
Edep güzergâhýnda sarhoþ insan yürümez
Fakire pay dört nimet; aþk, dost, muhabbet, vefa
Hangisi bozulmadý zamana bakýlýnca?
Felek intihar etti belki binlerce defa
Sohbetin dili sürçtü, dostluk býrakýlýnca
Firâk yâre oldukça zamanda ân yürümez
Fahrî aþk dolmadýkça bomboþ kervan yürümez
Âtinin ensesinde aþksýz ne yazar asýr?
Münâfýk sayfalarýn harf medeniyetinde.
Her cümlenin cümbüþü kendisine münhasýr,
Esrik sözcükler artýk sefâhat niyetinde.
Akîde biten yerde han olan han yürümez
Aþý þer tarikatta aþksýz ihvan yürümez
Âlimin bilmediði göklere direk olur*
Bildiðini de zaten söylemeye tedirgin.
Ýzzetli sînesinde müþfik bir yürek olur,
Ýbrâz etmek suç gibi, sürgünde yaþar bilgin.
Asude bahar günü, karanlýk tan yürümez
Aklýnýn sýrtlarýna ’eyvah!’ atan yürümez
Tabîat tabaðýnda nimetlere küfretmek!
Ýnsan denen nankörü anlamak zor ey Hâkim!
Kimlerin yararýna bunca savaþ üretmek?
Þeytanî fikirleri eyleme koyanlar kim?
Tertemiz olsa idrâk sözlere san yürümez
Tedbirler alýnýrsa akla çýyan yürümez
Ya ilahi ruhumda milyonlarca eziyet!
Alma eziyetini, dayanmaksa meziyet!
Mânâsýz cesedimi görmeye yetmez tâkat
Uhrevî vatanýndan ruhuma gül Muhammed!
Haydi büyü rüyamda, kýrmýzý gül Muhammed!
Aç gönül topraðýmda! Miskler gibi kok fakat
Marîz sözüm yüzünden vurma bahtýma tokat!
Mânâsýz cesedimi görmeye yetmez tâkat
Ecel gelmiþ geçmiþse ölüde can yürümez
Duayla kapanýrken aþksýz müjgân yürümez
2011
Müjgân Akyüz/MAJ