Yolun sonu acîbse yüz yýl kalsan ne yazar
Baþýna ayaðýna kurþun alsan ne yazar
Ýfade edilmezse kelimenin ma’nâsý
Hangi cümle kâfidir anlatmaya þu nâsý
Nâsý nâs yapan elbet, kalbindeki ra’nâsý
Gel dostum, tövbeye gel! Tövbeler aþka akar
Öyle bir aþktýr ki bu, suyla ateþi yakar
Ben nasýl anlatayým, ben beni bilmemiþken
Ol þeyhimi dinleyip dilimi dilmemiþken
Gözümdeki dünyayý kalbimden silmemiþken
Oysa dünya bir günlük gaflet uykusuna eþ
Mîzân derdinden önce idrâk etseydik kardeþ
Tavsiye etmek kolay, þair iþi abartýr
Dünyalýk övgü almak nefsimizi kabartýr
Þak þak istetme Ya Rab! Ýlim sevgimi artýr
Artýr ki kavuþayým ötede dergâhýma
"Dileyene veririm!" Diyen O Allah’ýma
Yerim nedir, neresi? Aþkýn kendinde miyem?
Güzel dizilmiþ sözde, nazmýn bendinde miyem?
Demiyem ki kimseye günahsýzým demiyem
Aþkýn nüvesi günah, yolu tövbe yoludur
Âciz müjgânýn gözü gözyaþýyla doludur