Anahtar ile çýkýlmýþtý bu seyahate… Her kapý iliðindeki nabýz gibi Tutunasý kopmuþ ikindi taklalarýnýn Bir rikkat semasýnda ilerlercesine Tüm hayatýmý veririm dediði bir aþk koridorunda Vardý bu seyyah gözleri kapanmadan Kapatmayacaktý kapýsýný Boyun eðmiþti hýrsýzlar kem kavþaklarýnda Dönmediler ve ayaklanmadýlar Anahtar hala eldeydi,evde vardý bir bilmece
Bu yolda çekim gücü muazzamdý Bir mýknatýs giysi ister kapýldýðý yörüngede Her dilenciyi tüccar mý sanýrsýn? Aldanma,aldýrma vakitsiz zembereðe Ötsün yaban kuþlarý firuze dallarda Bahardan kaçacak akþamlarý yoktur onlarýn Bir çiftçi selam çakar naçar bezmden muzdarip topraða Geliversin ýslak patili cümbüþ kadavralar Ölümü unutturmayacaksa boynum kýldan ince Bu yol uzundur kurumayan gözyaþlarýyla Hem bu yol bekçi istemez yürüyen adýmlarýyla
Kayýða bindi iki dost kader denizinde Azgýn dalgalarýn köpükleri gýrtlaðý yalamýþken Öfkenin sütliman burcu terlemez olmuþ Yorgun iskemlede çift bakýþlar hareketli Balýklarýn aðzýnda somaki kýpýrtýlar Çil çil hasret altýnlarý hediye ediliyor kasede Bu bayram deðil diyor yýllarýn eskitemediði ihtiyar Görmüyor musunuz karþýmda gönlü yaralý var Ölüme koþuyor,terlemesi ise cabasý Caka mý satar ki tanýmadýðý pazarda; Hayýr hayýr,tanýþmadýðý yolun yabancýsý Tanýyanlar korkmuyor týrnaklarý uzamýþ dalgalardan Öpülesi derya ellerinde bir kulaç isteyecek belki Ýstemedi en son ölümden kaçanlar Bir gümüþ dal kýrýldý sessizce,ve koptu..
“Nereye neyle gidiyorsun?” dedi ihtiyar Bilmiþti niþan tortusunun kukla çizgilerini Alný kýrýþýk yalan modasý nereye kadar bel kýracaktý Eðildi bu yüzden ince tecrübeler Sýr kademe bastýðý anda çökerdi aðýr olan Tahterevalli bir adalet terazisi deðil.. Ýftiraya maruz kalan gençlik yaka paça olmuþtu Her intikam memesinden süt damlamazdý Ne zaman anlayacaktý çakýrkeyif kitaplar Tulumunu kucaðýna almýþ þiraze çocuklarý Çelik çomakla bin hayat sürerken Ölüm tenceresi kaynamasýný durduracak mýydý?
Melek kanatlarý inmiþti bu derya dostluðuna Ýçini dökmenin verdiði bir armaðan ile gelmiþlerdi Ne hazin bir öykü de olsa çare bu olamazdý Her yetim yalnýz doðar,ama kalpsiz asla Ýnsanýn parýltýlý yalnýzlýðýnda dipsiz defineler var Tahta kurularýnýn kemirdiði asýrlýk kapý yüzünde Bir yazý ve delil ile boyanmýþ bir ilam: “Öldürmek bir reçete olamaz!”
Kayýk devrilmemiþti muazzam sarsýntýlarda Bir merak, tuþa basmýþçasýna arkasýna yaslandý Neydi bu aklý aþan ve aklý uçuran demet? Demet dedim..ilk deðildi bu sýrrý sývazlayan Yoksa tohum mu dile gelmeliydi demet konuþmayýnca, Koridorda bu yanký hala devam etmekteydi Söz ne kutsal bir arkadaþmýþ meðer! Kirpiklerin kýsaltýlmadýðýný daha yeni anlamýþtý gassal Bir gözyaþý da onun borcu vardý teneþire Aksýndý yaðmur tanecikleri Ölüme yakýn mermer sütunlarýyla
Baþlatýlmýþtý hayat hikayesi Adaletin yýkýlmaz bir heykel olduðunu anlatýrken Gözler çevrilmiþti beyaz gülbanka Ne þaþmaz bir duygu medeniyeti bu!. Kalp bile atýný mahmuzlayýp gurbete dalarken Bir çift ayak izi yük sayýlmazdý gül yapraðýna Kar tanelerinin gözlerini sildiði Bohçasýný açmamýþ güvercin sýlasý varsa da Unutulmuþtu bu haz ibriþimiyle Ýnsaný en bilinmezlere çeken ey!..
Çýnar yapraklarýyla parke parke dizilmiþti yollar Kayalýk deseydim alýnýrdý bu atlý Gönül koymadý rüzgar cüssesinden aþaðý atlayan masumlar Rüzgarýn kadrajý durmuþtu yapraklarýn altýnda Asla süpürülmesini istemezdim bu nal týkýrtýlarýnýn Tarihime talih goncalarý katmýþken
Atlýnýn soluklanýp dinlendiðini sanmýþtým Meðer bugün ben de hýçkýrýklara boðulmalýymýþým Kayalýklara saplanan benim de ayaklarým varmýþ! Ýlerlemeyince nasýl gidecektim o yokluk kapýsýna? Aþký içinde barýndýran ey!.. Tanýyamazdým belki de o masum tennureyi Hýçkýrýklarýma petek petek kelepçe vurulurken Kabul edilmeyecektim benlik piramitlerimle Bir vefasýzlýk görünse de yalnýz gidilmeliydi bu iklime
Aþk bahçesinde çok söz kalbi yorar Kalbi kayalýklardan söküp çýkartan bu güçtür Ayaklar saplansa da kalble yürümeyi öðreten..! Her elbise, insaný aranan insan yapmaz Aranan aþk ile var oldukça Aþka giysi giydirilemez.. Tufeyli dikenler bir gül dalýna yapýþmak ister Ne zaman kovulmuþtur aþk ile isteyenler Ýstek kapýdan kovulmayýnca
Bir mum yakmýþtý mahkeme kürsüsünde,yolcu Bu yol için gemiler yakýlýrdý kapý eþiðinde “Kabul” diyeti ölüme nakýþ örerken Ölmeden önce ölmek tabut istemezdi Kalabalýk bakýþlar içerisinde yalnýz bir mercek Gözünü feda etmeye razýydý artýk,razýydý toprak Mefisto ayaklar altýnda deðil damarlarda geziniyor Bunu bilmeden bilet alýnýlmaz Unutma!Hýçkýrýklarýný býrakmýþtýn az önce kayalýklara Topraða gömülmüþ bir mevta gibi
Varlýk elbisesinden kurtulmak için bir fýrsat doðmuþtu Beyaz tebessümle birlikte tahta kapý açýlmýþtý Tahta kurularýnýn hizmetçisi olduðu.. Aþktan içi yananlar ciðerinin kaynadýðýný fark edebilir Bazýlarý ise hissetmez elif sonsuzluðunda… Eyvah,pencereme konan heyecanýmý niçin uçurmadým ben! Her gözün görmesi gerekirdi bu aynayý Pazarda ciðer satmak,ciðeri yananlarýn ilk göreviyse Satýn alýnmalýydý bu sepetler,hazineler Kaderin gözünden gizli kalmayan bir bayram müjdesiyle
Sevenler topraða akýtmýþlardý gözyaþlarýný Ölüm topraða akmak deðil.. Bu yolculukta herkesin bir vataný var Topraðýn küsmeyen týnýsýnda dikenlerin de nasibi var Kapýdan ilk giren de topraða basmýþtýr Ölümleri denizde olmasýn topraðý isteyenlerin Toprak,kavuþmanýn remzi ve rayihasý Bir anahtar ile kapý arasýndaki mesafe Bir anahtar ile ilerlenen yolculuk…
Gürsel ÇOPUR Sosyal Medyada Paylaşın:
gurselc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.