Susamak musamak varken, ben sensidim.
Herkesin sevdiðini en fazla göresidiði gibi göresidim seni.
Gözlerine bakasým, saçlarýný okþayasým, ellerini tutasým var.
Varlýðýnýn mutluluðunu yüreðimde hissedesim geldi.
Kýzarmýsýn diye hiç umursamadan ve hiç usanmadan öpebildiðim kadar öpesim var.
Þimdi sen yoksunya, yokluðunu bi kaç küfüre sýðdýrasým var.
Dostlara senden bahsedesim, hep senden konuþasým var...
Var iþte biþeyler seninle ilgili hayalimde,
hayatýmda, ömrümün geçmekte olan zamanýnda...
Herkeslerin sevdiðine ayýrdýðýndan daha bi fazla zaman ayýrmak
ve düþünmek istiyorum gözlerini...
Sözlerini kulaklarým hiç unutmasýn istiyorum...
Vallahi her gece Allah kabul eder mi bilmem ama
ben bildiðim dualarý okuduktan sonra bitek seni istiyorum...
Ýstiyorum iþte,
önceki zamanlarda yaþamýþ esaslý sevgililerin birbirlerini istemeleri kadar,
belki de daha da fazlasý kadar...
Kendi kendime konuþmak neymiþ, bilmezdim evelden...
Eveli zamanda böyle deðildim ben ve bana yazmazdý böyle aþk meþk romanlarý...
Lakin artýk sen olmasan da, senin hayalin yaþamakta yüreðimde...
Ya bi de hayalin yerine sen olsaydýn, heralde az buçuk kalan aklým temelli giderdi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.