Öyle sevmiþim ki, Herkesten senin için gidiyorum. Gidiþin hangi hecesine gizlemiþsin beni Ki hala gidemedin, Yoruldum her bulduðum yerde Seni düþürüp kaybetmekten…
Gözlerime kaç kere deðmiþ gözlerin Ki bu kadar özlüyorum seni. Ben hangi rüzgârlarý nefesin sayýp Teslim olmuþum korkaklýðýma kim bilir.
Her defasýnda affedince yorulurmuþ insan, Yalnýz kaldýðýnda ise ölümlerden ölüm beðenirmiþ… Seni anlatýyorum yastýklarýma bile, Deli sanýyorlar duyanlar Bilmiyorlar ki, isminin her hecesi bayram bana. Sen yalnýzlýðým tasmasý Ben ise Geliþine sevinen, gidiþine hazýrlanan Kimsesiz çocuk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elis Özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.