açýk bir pencere.. görüyor mu gözlerin, içeri geceyle karýþýk sýzan karanlýðý? ev yoksun sesinden, fark ettin mi? sesime ekleniyor tüm seni seviyorumlar. hayalin gözlerimin önünde açýk pencere kadar seçik. fakat durduramýyor akýp giden zamaný. týpký giderken durduramadýðým gibi seni. sensizlikle baðdaþ kurup oturuyorum. görüyor mu gözlerin? akýp gidiyor zaman.. ve sen, henüz daha gitmeden kalbimden, geri gelsen ve sevsen, keþkeler denmeden..
// Anýl Müçeoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
anilmuceoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.