Aşkın Fetret Dönemi
Sevda, kanadý kýrýk bir kuþtur,
Sessizliðe gömülürken yaþamlar.
Her þey olacaðýna varýr,
Ne kadar koþturursan koþtur.
Koca bir yazýn rehavet serkeþliðinde,
Buram buram tütüyor anýlar,
Geceler iniltili, odalar loþtur.
Rafa kaldýrýlmýþ bir kitap gibi,
Ýlgi bekliyor yüreðim.
Aþk kesikleriyle kanamalý,
Coþturabiliyorsan, coþtur.
Hýrpalasan kendini yýllarca,
Dönüp arkana baktýðýnda,
Zaman serap, ellerin boþtur.
Fetret dönemi de geçer elbet,
Gün doðmadan neler doðar sabret!
Gözlerden süzülen iki yaþtýr,
Vefa bahçesini besleyen.
Dönüp gel, bitsin bu gurbet!
Nasýrlý özlemleri, visale ulaþtýr.
Gönül sarayýmý süsleyen,
Yaðmur gözler, kalem kaþtýr.
04/07/2011
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.