kalýyorum!
ve avaz avaz sana birikiyorum..
yaðmur sonu ýslanmýþ bir güvercin gibi durmakta aþk
her kapýya koþan bir rüzgar gibi,usulca
akþam ezanlarýndan bile daha önce
uyunmaz denen saatlerde uyuyor aþk...
deðiþti kulaklarýmýn seni duyan hâli
hatýrlar mýsýn bilmem?
deðiþmez demiþtik oysa..
Allah bilir ya deliriyorsundur her dem
elden ele sarhoþ oluyorsundur.
kim der ki ýslak ceketini boynuna sardýðýný
ensenden yaðmurlar boyu aþk doladýðýný!
el yordamýyla buluyorsun gözlerimi
tutup beni,saklambaç oynar gibi,
kelimeleri saklýyorsun..
mor çizgiler üzerinden geçiyorsun,her dem hüzün
hafýzamda soluyor restini çektiðin aþk
ki benden deðiþmemi istiyorsun
sanki geceler deðiþir gibi
unutmuþ olmalý yüzün...
gidiyorum!
ve avaz avaz aþk’a dem vuruyorum...