sustuðun filmi anlatmaya yetmez
yaðsam kýsýtlý bir þahsa dönüþeceðim
þüphe çekecek kurgumuz…
I.
itiraflara yüklediðimiz
itirazlar kadardý ayrýlýk
miþ’li geçmiþ zamanlarýn
nefretine soyunurken yalnýzlýk
aþk adýnda beni mühürledi dudaklarýna
oysa þimdi içinde yetinmenin daraðacýyým
böyle bir baþýma pareyken
boynumda ýslanýyor þehrin yüzgörümlüðü
durma as beni
II..
kapalý kapýlar gibi avlumuzu saklayan
bütün eski fotoðraflarda
ve saðýmda solumda kýrýklar
hepsini susuyorum
seni kusuyorum
þimdi meylim katlimdir
süs verir
söz bitmiþtir dilim lal
içinden mavi geçen bu þehre küserim
III...
kalýnmazdan geçerken aydýnlýða
arkamýzda yakamoz
çaldým onu da balýktan
doldurdum sensizliðe
suyun dudaklarýnda
ýrmak kadar üþüyoruz
kederim yaðmurlardan çalýnma
kaderin ruhumda arýnma
kuþluk vakti insaný bekleyen kuþlarýn kanadýnda
IV....
sus ve yaðmur
gölgesini saklayan kadýnýn ehramý
adlar veriyoruz oysa
büyüsünü yitirmiþ sevdanýn mahlasýna
yaþanmýþ tüm seyirliklerin önsözüne inat
içimizden bir harf düþüyor
baþka yüzler altýnda
hançeresine gömülü karanlýðýn
tek gerçeði yaðmura sýðýnarak…