Ben neler çektim Þerhini yapamaz beni bilmeyen Dinlemeyen bu þiiri(n hikayesini)
Onu gördüm ýsýndým ýsýndým Öyle bir sýcaklýk ve güller açýldý Hafif esen sabâ ile Sonra bir gül bahçesi izhar oldu
Onu gördüm üþüdüm üþüdüm Sonra sýyýrdým derimi üstüme giydim Yýrtýk ve pýrtýk abalýlara karýþtým
Onu gördüm bayýldým…
Ve o beni gördü Aðzýmý açamadým Ve o noktadan büyüdü yüreðime Bir çýð(lýk) oldu düþtü Tepem yandý vücudum üþüdü Kulaklarým kýpkýrmýzý Caným dönüyor urgan nihayetinde Bir kâfir gibi çýðlýklardayým o an O an
Ve ve ve O beni gördü ben de onu Aðzýmý açamadým Âlim konuþtu noktadan Büyüyerek yükseldi Bir çýð(lýk) oldu düþtü O tek kelime tek noktadan “suss”
Ve sustum Yoklardayým bir sadelik Sýrtýmda hûn-alûd-pirâhen Çýkýyorum bu þehrin on iki kapýsýndan Beni herkes görüyor O daraðacýnda güvercin misali döner þekil -Gerçi haklýlar kendilerince- beni anlamadýlar Çünkü dediklerime diyeceklerime pusu kurmuþtular Âkil olmayan ne bilir sözümü… Bak iþte Ben yolumu bitirmek üzereyim…
Burak BEKEN Rize-2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
burakbeken Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.