HOŞÇA KAL DEME VAKTİ

hiçbir gemi limanýna yanaþmadý,
hiçbir vapur sana getirmedi beni…

hiç ayný yaðmurda ýslanmadýk ve
hiçbir güne beraber açýlmadý gözlerimiz…


farklý kýtalarda bile olsak /oysa
son nakaratýnda
birleþecek bir þiirdik belki…
(teþbih-i belið …)



gerçeðimiz olamazdý, biliyorum
gerçek
olamayacak kadar / güzeldi çünkü…
güneþte tutuþmuþ yanan bir gül goncasý,
ter ü taze sabah serinliði ya da
içine düþen ýþýklar gibi perdeni açtýðýnda…


düþün ki
bayram sabahý uyanmýþsýn
üstünde yedi yaþ halleri…
bayramlýðýn,
gýcýr gýcýr ayakkabýlarýn baþucunda duruyor.
aklýnda , öpülecek ellerin matematiði…
küçük bir kuþ
tebessümler çiziyor yüzünün tuvaline….

iþte o çocuk benim/ beni sevdiðinde…
ve sen daha fazla
sevilemezdin sevgili….


hastalýktan saðlýða geçer gibi/
bir neþe ve dinginlikle uyandýðýnda bir sabah
ya da
ýlýk bir ilkbahar öðlesi
ýhlamur kokularý aldýðýnda / saadetin
aktýðýný duyarsýn ya içine ýlýk ýlýk

benim saadetim
kalbimi dolduruþundadýr ancak
ta ki bana yer kalmasýn içimde .





þimdi
küllenirken gecenin ateþi
maviliði süzüyorum kalemimle / göðün gözlerinden sabahýna.
usulca sokulup, alnýna , þiirden
küçük bir öpüþ býrakýyorum

ve avuçlarýna kýrýk bir düþ/
pencerene yaralý bir kuþ/
ve
bir dua býrakýyorum sana , yoldaþ olsun diye yoluna…



þimdi hoþça kal deme vakti




bu son perde
bu son yaðmur
bu son veda
ve son kez sana / hoþça kal



…………………masalýmýn kahramaný/




Son/suz……… aþkla…





glccbrn







Sosyal Medyada Paylaşın: