GARDAŞ

Yýllarca mapus yatmýþýz,
Uykusuz geceleri, pamuk ipliðiyle sabaha baðlamýþýz,
Ýþkence görmüþüz, kan aðlamýþýz,
Hasrete biat etmiþ, yalnýzlýða esir düþmüþüz.

Yüce daðlarý, paslý demir sayarak arkasýnda gün saymýþýz,
Hasretlik yaþamýþýz doðduðumuz topraklara,
Yýkýlmaz gururumuzu, demirde dövmüþüz tava getirmiþiz yüreðimizin ateþinde,
Ama dost mahkûmluðunda mapus yatmaya alýþmamýþýz gardaþ.

Bizim mapusluðumuz demir parmaklýklar ardýnda…
Nemli dört duvar içerisinde deðil gardaþ,
Yüreðimizde, içerimizde, dost kahpeliðinin gölgesinde mapus yatmýþýz,
Çok aðlamýþýz, buz gibi duvarlara defalarca baþýmýzý vurup çok ahlar çekmiþiz.

Biz ki yüce dað gölgesine saklanacak deðildik kaçar misali,
Bir ot parçasýna muhtaç olmamýþtýk böylesine,
Bir kuru ekmeði bir de tahini arayacak kadar muhtaç deðildik gardaþ,
Dost kurþununa yenik düþmüþüz, dost sözüyle felçli kalmýþýz dört teker sandalyede.

Kahpe dost sözüyle deðil, harbi düþman kurþunuyla vurulmaya razýyýz,
Ellerimize kelepçeler, ayaklarýmýza prangalar, dilimize kör kilitler vursalardý,
Bir aama gibi gözlerimize mið çekselerdi, görmesin, duymasýn, bilmesin, uzanmasýndý elimiz,
Ama dostun kahpeliðini bilmeseydik, fark etmeseydik, hissetmeseydi canýmýz gardaþ.


ZÜLKÜF KILIÞÇI


Sosyal Medyada Paylaşın: