Her biþeyler son olmalý bu gece.
Son kez kendi kendime seni anlatmalý, kulaðýný yakmalýyým.
Zaman da yine geçmek bilmemeli, küfürlerimin esaslý bi bahanesi olmalý.
Þarkýlar da son kez olduðunu bilmeli ve içimi yakabildiði kadar yakmalý.
Herkesler uyurken, in cin top oynarken sokaða çýkmalý,
bi deniz kenarýna kapak atmalýyým.
Yine en ucuz köpek öldürenle zýkkýmlanmalý,
avazým çýktýðý kadar nara atmalýyým...
Uzaktan gelen tren seslerine vapurlarýn motör sesleri karýþmalý.
Balýklar gelmeli ve son kez aðlamalý balýklar.
Ben onlara yine senden bahsetmeliyim.
Onlar da her zamanki gibi can kulaðýyla dinlemeli.
Sonra ay son kez dolunay olmalý ve son kez ýþýtabildiði kadar ýþýtmalý.
Yýldýzlarýn hiç birisi yine kaymamalý ve hiç bir dileðim bu gece de tutmamalý.
Sen de yine benim için bir hayal olmalý, realist sevgililere taþ çýkartmalýsýn.
Hayalin hiç yaklaþmadýðý kadar yanýma gelmeli
ve senin hiç yapmadýðýn þeyi yapýp yüzüme gülmeli.
Sonra elini kalbimin üstüne koymalý, bi an son kez yüzüme bakmalý
ve "Bana ait olaný alma vakti." deyip çekip çýkartmalý yüreðimi.
Ýþ iþten geçmiþ olduðunda olanlarýn farkýna varmalý,
Azrail’in senin kýlýðýnda gelerek bana yaptýðý kýyaðý anlamalýyým.
Sonra ben kimilerine göre "Kurtulmuþ" diye,
kimilerine göreyse "Cehennemde cayýr cayýr yanýyodur." diye dedikodu olmalýyým.
Tüm beni sevmeyenler arkamdan konuþmalý,
dedikodum dönüp dolaþýp senin kulaðýna varmalý.
Sense tanýmamalýsýn beni.
"Gençmiþ, yazýk olmuþ, Allah günahlarýný affetsin." demeli
ve kýstýðýn televizyonun sesini açýp,
saçma sapan Tv programlarýna bakmalýsýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.