KAYIP RENK

Ben çok aðladým bu soðuk zeminde.
Ne zaman aldatsam kendimi
Alnýmý yapýþtýrýp fayanslara
Gözyaþlarýmla suladým kurumuþ hayallerimi.

Dallarýndan kýrýlmýþ bir bitkiydi sevgim.
Bense bitkisel hayattaydým.
Çünkü ben seni çok sevmiþtim.
Normalden çok...

Olmasý gereken kiþi deðilim.
Hiçbir zaman da olamadým.
Kimse beni anlamaya çalýþmasýn
Ben çaresiz bir mahkumum bu gökyüzünde...
Gökkuþaðýnda kaybolmuþ bir renk.

Hastalýklý ruhum seni saplantý haline getirdi,
Sýnýr tanýmadan sevdim seni.
Kýskandým seni baþka renklerden, gökkuþaðým...

Tacize uðramýþ çocukluðumun masumiyetiyle
Bir eroinmanýn uyuþturucuya baðýmlý olduðu kadar sevdim seni.
Bir travesti kadar arsýz,
Ýntihara meyilli bir þizofren kadar da bilinçsiz!

Loþ bir odada yýkýntýlarýmýn arasýnda oturuyorum.
Sen, benim coðrafyamda fay hattý gibi bir þeydin.
Sonra bir deprem oldu ve gökyüzü üstüme düþtü.
Sen hala "gökkuþaðý"sýn.
Ama rengarenk bir ’sen’ ne iþe yarar ki
Ben simsiyah olduktan sonra ..?

Sesini son defa duyuyorum belki de...
"Halsizsin." diyorsun.
Aðlýyorum...
Ne var?! Aðlamak için gözünden yaþ damlamasý gerekmez
Kalbinden kan damlýyorsa, aðlýyorsundur.

Anlamadýn deðil mi, gökkuþaðý?...

[[M.ALTIN]]

Sosyal Medyada Paylaşın: