Ne bir dosttur aranan, ne de o çaresizlik, Gönüle kor düþürür, kavurur kimsesizlik. Aranýr ve beklenir, müdavim fýrtýnada, Ruhlara tedavidir, can’a düþer sessizlik.
Iþýklar koþar adým karanlýða girerken, En hüzünlü þarkýlar kuþ diline düþerken, Mehtaplý bir gecede, yýldýzlar gülümserken, Baðdaþ kurar oturur, gönle düþer sessizlik.
Diner sanýrsýn belki, beyindeki fýrtýna, Hafif ürperti basar, yel dokunur sýrtýna, Muhasebeler baþlar, mazi çýkar karþýna, Kan bile baþka akar, kalbe düþer sessizlik.
Uzaktan bir çekirge, Aðustos sýcaðýnda, Bir mutluluk haykýrýr, gecenin kucaðýnda, Hüzün hükmeder kalbin kýyý ve bucaðýnda, Damlalar köze doðru, göze düþer sessizlik…
Siluet bir dað resmi karanlýðý belgeler, Þahsiyetler silinir, kaybolurken gölgeler, Bu huzuru bozamaz, akla gelen kimseler, Gönül huzuru bulur, öze düþer sessizlik.
Çok tatlý bir su sesi, ruhlarý kandýrýrken, Ayak parmaðýn üþür, aþk seni yandýrýrken, Çýplak olan ayaðýn, varlýðýn andýrýrken, Ellerin çamur olur, suya düþer sessizlik.
Týlsým birden bozulur, göz dönmüþken saðnaða, Kaptýrmýþken gönül’ü, bitmeyen yalnýzlýða, Bu sessizliði bozar, edepsiz bir kurbaða, Tan aðarýr gecede, þafak söker sessizlik…
02.09.2007 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.