Tasavvur Anlatsam anlaþýlmaz, gizli masumiyetim, Etmeden terk-i diyar, bitmez mahkumiyetim. Üstünde yaþadýðým dünya terstir dünyama, Bilirim sonsuz gücün elinde hürriyetim…
Yazý yazan elimse, bakan sadece gözüm, Dilimden olan ancak, diyebilirim sözüm, Ayaklarým, bedenim, saçým, baþým her þeyim, Ben nerede saklýyým? Hadi bunu bir çözün…
Ben kendi benliðimi azalar sanýyorum, Saklanan bu benliði yýllardýr arýyorum, Beden çürüyüp gitse, karýþsa topraklara, Öldüðüm an mý biter, kendime soruyorum…
Yaratan olmasaydý, benlik olurdu nasýl? Vücudumu boþ verdim, nerelerdedir “asýl” ? Dilime bu hareket, nerelerden geliyor? Beyne fikir nereden durup dururken hasýl?
“Bir ben” varsa içimde, “can özümden içeri” Bu ben fethedip hem de yýkýyorsa kalpleri, Her þey insan içinse, kainatýn içinde… Benlikler yýkýlmadan, bulmak zordur bizleri…
Þuna kesin eminim, kainattayým, varým. Yaratýlan bir kulum, insaným bahtiyarým. Mikrolara indikçe makrolara seyahat, Sonsuz denen alemde ömür kadar yaþarým.
Ana karnýnda gibi, hayat devam ediyor. Dünyaya gelen her þey yaþayýp tükeniyor Gözüm kapanýverse, son nefes girse cana, Hayat burada bitiyor, fakat yenileniyor…
Beynimde þaklýyorken bir bir çakan þimþekler, Aydýnlanýr gün be gün, pus örülü maziler, Yolculuk zamaný ne, ne kadar, nerelere? Sonu nasýl olacak, bizi orda ne bekler?
Ne düþünüp, ne yazsam, anlatamam; bilirim, “Gel” emrine uyarak, “Çaðýran” a gelirim! Dünya doyumsuz deðil, asýrlarca yaþasam, Sýrlarý çözemezken, bir bakarsýn ölürüm…
31.08.2007 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.