Şeffaf Islaklık

ben yalnýzlýðým
gecenin ellerini arýyor, dikenli ellerim

görünmez yanýyým kimselerin

kaybetmiþim ebemi
hadi beni kimsesizliðinizle sobeleyin
...
güneþin rahminde taþan nur topu bebeðim
beþiðim asýlý ebemin kuþaðýnda
aðladýkça ben
yedi renkten kuþ sütü emerim

yýldýzlar düþer bilinmedik kuytulara
oysaki ben onlara hastayým

ay dolanýr, elinde hüzün býçaðý
kesecek iþte göbek baðýmý

hazanda baharý beklemelerdeyim

hain bakýþlý yýlanlar
dolanýr dünya bataðýnda
zehri tek deðil
kývrýlmýþ dillerinde
düþersem içine...

zalim evren, að örerken içindekiler, içim dýþýma çýkmýþ emeklemelerdeyim

tez geliþler
tez gidiþler mi bir tek aðlatýr


asýl ölümü
mahþerde öpecek çölün dudaklarý

bulutlar þeffaf kefen ýslaklýðýnda
sarýlýr ruhum
sarar ruhumu

bir tek þairler mi anlar

yüzü kýzarmadan
gün aþýrýr geceyi
gece de günü

doðallýðý bozmuþ, uyarýz sinsi hayata
ama hep uyutuluruz içi boþ yaþamla

boz kýrlarda
bir elmanýn yarýsý olmak deðildir asýl derdimiz
tümünü bulma telaþýnda ateþli, ezik yüreklerimiz

ah o ruh eþi arayýþlarý
ne afetler doðurur
ne kýyametlerde boðar

kopan gök, avuçlarýnda býraktýðýmýz küle dönen düþlerimiz
bizden göçen
göçen biz acizler

bir avuç toprak paklar
esaretimizi
bugün dünü unutur, silerken anýlarý gözlerimiz
yarýný ýslatýr yaðmurlar

sonrasý kuraklýk
kýsýr döngü

aldýrma
yüzünde þen bir düðün havasý
kalk ayaða
katýl sen de sessizlik, sürü halayýna

belki de susamadýk
gem vurulmuþ suskunluðumuzla...
...

ben yarin yüreðine düþen kör ebeyim
sobeledim yürek duvarlarýný
ben artik yardan içeride bir nesneyim



Sude Nur Haylazca

Sosyal Medyada Paylaşın: