Yürek içre
Hûn akar soluklardan kurþuni aðýt
Filizlenir ummanlarda kimliksiz düþüþler
Köz rengi bir çýðlýðýn keskin soluðunda
Dermansýz ve takatsiz susar çare…
Su zehir tadýna bürünürken
Katran karasýdýr her nefes
Çiðer kanatýrcasýna onulmaz divaneliðin eteðinde
Tüner göz bebeklere efsuni i mge
Sâlâsý duyulur gibi yürek sýzýsý hükmünce
Müjgâna asýlýr bir çift gözyaþý inatçý karanlýkta
Sýr saklý gülüþlere usul usul d/okunurken hüzün
Kül dilinden kor aðrýdýr þair kelamý…
Gözyaþý menekþeye benzeyen bir damla sýzlanýr gamzede
Hasretin kýyýlarý aþýnýr aheste
Düþ yolunda aþýnmýþ anýlar oynaþýrken müjganla
Bulutlar üþüþür umutlara farîza
Saðanak göçlerde
Tesellisiz sus puslar gam zede iken
Þariler seslenir topyekûn sebebine...
/Ah Melâl,
Zifir gözlerime deðdi deðeli
Siliktir gölgem
Hüzünse alnýmýn niþangâhý
Þakaðýmdan içime aðan biçarelikler varken
Yaz günü sýrt versem yeþile
Çelimsiz güneþler ve Kekeme mevsimler
Zemheri döker
Bozguna uðrar harfler
Öyle ya gül tutan el kanlý dikenli
Susayým melal kurþunun kömürüne
Susayým tarihin sýðlýðýna
Nasýlsa akþamýn kederi deðecek birazdan kalemin dudaklarýna…./
Vuslatýn þirin sözleri deðdikçe Zühre telaþlara
Sol yana mühürlü Tahir’le
Rahþan-i sýfatlarda dirilir melâl
Serde yaþamak varsa
Þair ilmince
Dudaða üflenen yürek rüzgârlarýndan
Asumana ramak kala
Berzah düþüp sayfaya
Çekip þirazeyi geçmiþin sayfalarýndan
Zamaný akrebiyle gömmeli kara topraða…
Müteessir olmadan…