Sen hiç müzik dinledin mi karanlýkta? Kýsýk sesiyle çalan bir köþede Raký masasýnda dostluk ettin mi radyoya? Baþýn düþtü mü uykudan Mezelerini kasvete kurban etmiþ masaya? Dalarkan uykuya düþündün mü? Hoyratlýklarýn bir bugün deðil her gündü. Bu geceyi geçirdiðin oda bir ayrýlýk sahnesi, Bil ki bana daha huzurlu þehrin her parký, bahçesi...
Aðýr aðýr...Nazlý aðardý gün... Tüm gece karanlýkta müzik dinledim dün. Dalamadým uykuya, nöbetteydim. Senle dolu düþünceleri bir bir derledim. Hüzn-ü udu duydum, keman namelerini seçtim, Bir yandan da ayrýlðý mýrýldandým. Bilmiyorum çýnladý mý kulaðýnda... Iskaladým gençliði hayat kumarýnda. Yanýna gelip sormak geldi içimden:
Sen hiç beni düþündün mü Ben yokken?...
Sosyal Medyada Paylaşın:
atlantis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.