Tebessüm ufacýk bir kývýlcýmdý filhakika, Aþk düðümü çözülmüþ bir sandalda sürerken yolculuk... Anýlar meþgale olurdu günden medet bulamayýnca, Lakin yüzüstü býrakýlanlarýn ahýyla büyürdü suçluluk.
Sanki kozalarý gözyaþýna hiç bulanmamýþ gibi Ansýzýn peyda oluverdi kelebekler...
Zindanýmda bekçiydi nutuklarý romantiklerin, Her bir söz viran bostanýmda nafile korkuluk... Oysa yalnýz senin dudaklarýndan esen nefesle Gözyaþlarýný kurutabiliyor þimdi bu çocuk.
Sanki keþ uykusuna hiç yatmamýþ gibi, Senin için yeniden bal akýtýr oldu petekler...
Seninle bir ömür için seriyorum bu parkeleri, Belki her bir parça bin gamlý aný kapatýr... Örtmek için sakil adýmlarýmdan kalma izleri, Bu ilkbaharda tüm hummalý ceht sanadýr!..
Sanki hörgüçlerime keder hiç dolmamýþ gibi, Omuzlarýmý sývazlamaya baþladý bile mutluluk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
atlantis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.