Elleri kelepçeli bir gecenin
tenine haps olur isimsizlik
homurdanýr yine,
eþiklerdeki gölgeler .
Pencerede kalan bakýþlarýmýn
na hoþ zamanýydý
çocukluðum.
Perdesizlik eskitirdi
ikindileri,
karanlýða hükmü düþmezdi
sevdanýn.
Azap çeken sokaklarýn
günah çýðlýklarýdýr
adý konulmamýþ
devrik tümceler.
Ne zaman
kalemi kýrýlsa
aðrýlý sabahlar doðurur þafaklar
yedi d/iline beyit düþer topraðýn
Bil ki araftýr yokuþlarým
gözlerimde akþam karasý
ebabil sürmeleri
O mevsim
düþük yapar ayrýlýk...
Yasemin Þen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.