Yýkýlan kentlerim üþüyor...
Gün doðdu eteklerime
ýsýnamaz oldu topraklarým
aðustos böceklerinden kalma
an larým yarýný özlemekte.
Dünüm’e baðladýðým dilekler
uçup gidiyor aklýmdan bir bir
kýyafetsiz dolaþýyorum
grim kýzýla çalarken tan vaktinde
karanlýk yorarken omuzlarýmý
Bir baþka resme konu ediyorum
suretimi
baþka renklerde dolaþýyor þimdi
ruhum
pembenin çok yakýþtýgýný söylerdi
annem.
Eskiyen düþlerimin küçük kýzý
ütopyalarý almýþ kucaðýna
çocukluk anýlarýmý ister benden
benim hiç bebeðim olmadý ki
anýlarým siyaha boyanýrdý her yýl.
Sokak lambalarýnýn donattýðý
þehrimde ýþýklarým sönük
kýrýk dökük içimdekiler
bir þehir var uykularýmda
aðlayarak uyanýyorum yine.
Gamzelerim yaðmurunla dolarken
baþka þehri düþleyecek zihnim
gözyaþýmýn aðlamadýðý
düþlerin yap boz olmayacaðý.
Fersah fersah yýkýmýna girdi , üþüyorum!
Siyah Ýnci/ Yasemin Þen
’Þiirme yorum yapan, okuyan, zaman ayýran ve güne seçilmesinde emeði geçen herkese sonsuz teþekkürlerimle’.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.