Bir yaðmurun hatmiyle baþlar þiir
Sýrtýnda bir býçak unutulsa da þairin
O sevmeyi bilir arýnmýþ duanýn mabedinde
Giyotinle oynayan gözlerini bilirim
Cam bir bulutta aðlayan kanayarak
Kuþlarýn ve mavinin andýna
Sesime dizilen sularýn yeþili
Tavaf edilmiþtir bir ayinle ömrüme
Kýyametin kýyýsýnda
Bir kent dolusu kuþatmaydýk
Pencere önünde yaðmuru seyreden kaktüs
Haziranda buz tutmuþ berfin soluðu
Sýnýr ihlali bir þiirle geçtik Araf’ ý
Þimdi kalbimi baþka yere taþýmayý öneriyorum sana
Yaralarýma gözlerinle pencereler açmaný
Beni sana bölmeyi öneriyorum her zerrede
Kalbimi buzul bir daðdan çýkarýp
Günde üç kez sevmeyi dokunmasýz
Ruhuma saklanmýþ bir türbede, kutsanan ellerinle
Yüzümü söküp almaný kanayan her cümlede
Seni sevebilirim, çýkarýrsan sýrtýmdaki býçaðý
Yanýlsamalarýmý temize çekebilirim beyaz bir gülüþünde
Süresi dolmuþ eski bir masal þehrinde kayýp harebeyim
Tarihi geçmiþ ölüler arasýndan, bulup çýkarabilirsen beni...
Herkes beni diðerinin yerine öldürebilir
Dönme noktasý kalbiyse kâinatým
Kaburgalarýmda yaratýlan tekvin suresi
Okunup kapatýlabilir bir þiirin labirentine
Tam burda diyorum ki suyun yeþili
Avuçlarýna gökkuþaðý çizemezdim
Gözlerinde seni göremezdim her gülüþünde
Ben böyle çekincesiz ölemezdim çýrýlçýplak
Yaðmur yaðmasaydý…
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.