korkunun karıncaları

acýsýz sabah
ölmeyen gün gözlerim
ömür kurulu bir saat
zindanlarda asýlmaksýzýn
akþama




çýðlýðým karanlýðý emerken
ayýn hüzün gözlerinden
özgürlüðün yeþil ýþýðýný
aþkýn iliklerine boþalttým
yürekler solurken
geceye saklandý
akasya kokulu
yapraklar






siyah gölgelerin kalýn kafalarý
ürkütürken sokakta sevgiyi
kim bilir nasýldý
aklý baþýnda korkunun
karýncalarý
yaþama içerlendiðim acý
bulandý sessizliðin denizine
kalbin aðrýyan kabýna
sýðmadý cansýz günahlarýn
kulaklarý
içlerinde hep bir
uðultu kustu
yüzümün çatlak
damarlarýna




kör gidiþlerin yollarýnda
çaresiz direndi kuþlar
deli rüzgarýn kucaðýnda
gök sancýsýyla
kýmýldandý
sýðýnýn kabuklarýnýza
çekin titrek ellerle
maviyi üzerinize
aðlasýn gözlerde
Eylül cehennemi



gün soyunup
giyinmeye baþladýðýnda
sýmsýký aþký sarýn koynunuza
çevirin tüm ýþýklarý þehre
saçlarýnýz zamaný
okþasýn







Sosyal Medyada Paylaşın: