Çevremdeki tüm insanlarýn hep bir isyaný var bana
Bir senin yok, bir sen benimlesin, sessizce yanýmda
Elimdesin yine sevgilim
Seni bulmak için o kadar çok yorulmuþtum ki
Bunu sen bile bilemezsin
...
Ýlk okþayýþýmda ne kadar da gururluydun
Hatýrlar mýsýn?
Sýrlarýný vermek istememiþtin ilk baþlar
Ne kadarda mahremdin bana o anlar
Kaldýrým artýðý bir yaþam vardý yüreðinde
Gecelerde siyah boyanan bir çocukluk yaþadýðým
O büyük çocuðun, o can sevgilin yýllarým
Martýlar ile kafa kafaya verip gemilerde
Islak bir i mge olurdun mavi tablolarda
Ruhumun en asil yelkeni seçerdim seni
Kimse uyandýramazdý senden baþka beni
Kimse
Güneþ yürekli Tanrýçalarýn bile
Hasmým olurdu ellerimde
Ancak sen baþkaydýn, seninle nefes alýrdým
Kokun ile oksijenim artardý þehrimde
Cam önlerindeki kuþ pisliklerini kazýyýp
Gözlerinle bakýþýrdýk saatlerce o pencerede
Uyuyan benzeþmelerimiz vardý
Ara sýra satýlýrdýk
Elimizde deðildi
Varlýðýmýz bile bizim deðildi
Ama biz, birbirimiz içindik
Dertli gece çöpçüleri kadar asildik
Seni öptüðüm karanlýk maveralarda
Sýrýlsýklam çöl kumlarýydýk Amazonlarýmýzda
Siyah dantellerde saklanýrdý adýn
Raflara ayak bastýðýn sihrinde
Sayfa sayfa çiçek olurdun zihnimde
Sensizliðin deliliðiydi yalnýzlýklarým
Herkes gidince
Herkes sevgiye dahi mola verince
Sabahlara kadar seviþirdik her mevsim
Bir yanýna yaslar baþýmý
Uyurdum, ta ki bir iþim olana kadar
Bir çocuktun içimde
Bir berrak kuyu
Tezahür dilimde
Gözlerim seninle gülüyordu
Son mektubum olurdu hep
Aynalarýn þavký gözlerinde
Sensizliðin isyanlarý
Doldururdum ömrüme leb leb
…
Ah..
Ne etsem de temize çekemedim ömrümü ya
Yine de yanýna geliyorum her gece
Eski seviþmelerimizi hatýrlayýp
Beni yeniden öper misin diye kitabým?