Bugün Pazar… Yorgun yaz güneþi veda ediyordu Bulutsuz gökyüzüne; çarþaf gibi denizin en uzaðýndan… Martýlar aðlamaklý uçuþuyor Balýklar belki de mutlu Deniz çarþaf gibi; ancak nefes alýp veriyor Minik dalgalar kenarda ölüyordu Köpük köpük… Bir ömür yaþanýrken tadýlan mutluluklar geldi aklýma Mutluluklar gelip yerleþir bazen yüreðine insanýn Dalgalardaki köpükler gibi; bitmeye namzet… Kumsal misali beklemeli sabýrla Gelecek olan mutluluklarý… Kaybolup akacaksa da yüreðimizden sýcaklýklarý Tek damlada bin hatýra yaþatacak olsa da gözpýnarlarýmýzda Bekler dururuz kumsal misali… Umut!.. Tükenmez heyecanlar duraðýnda bir otobüs Yolcular biner… Yolcular iner… Kapýsý kapanmaz; kumsalýn dalgayý beklemesi gibi… Tek adet nefesi kalsa da yüreðimizin Ýkinciyi bekleriz umutsuzca; bilmeden…
Bugün Pazar… Haftanýn son günü… Yorgun yaz güneþi veda ediyordu bulutsuz gökyüzüne… Ufukta beliren gemiyi bekliyordu limandaki iskele babalarý… Belki mutsuzluklar akacaktý iskeleye; belki de yeni hevesler Zaman akýp giderken; nefeslerimizi götürüyor peþi sýra Yeni bir haftaya selam vermeye hazýrlanýyor takvimler… Yürüdüm biraz daha sahilde denize paralel Çakýl taþlarý belirdi; kumsalýn bitiminde Nefes alýp verirmiþçesine deniz Minik minik dalgalar ölüyordu yine; çakýl taþlarýnýn arasýnda Umutlarýný erken kaybeden yürekler gibi… Aniden… Ölüp gidiyordular… Zamaný beklemeden… Kumsalda ölen dalgacýklarý seyrettim, Bir de; çakýl taþlarýnda ölen dalgacýklarý… Kumsalda kum olmayý düþledim bir an… Mutluluk köpüklerini yavaþ yavaþ yudumladým… Çakýl taþý olmayý yeðleyen umutsuzluklardan uzakta… Kum tanesi oldum iþte… Milyonlarca, milyarlarca kardeþ iç içe Aramýzda mesefe yoktu; çakýl taþlarý gibi… Takvim yapraklarý aksa da biteviye sonsuzluklara “Biz kum tanesi olmalýyýz” dedim; Islatmalýyýz birbirimizi mutluluk kokan dalgalarda…
Metin Kaya ÝLHAN TRABZON Faroz Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.